Definify.com
Definition 2024
kuluminen
kuluminen
Finnish
Verb
kuluminen
- Fourth infinitive of kulua.
Noun
kuluminen
- wear and tear (damage or depreciation resulting from ordinary use)
Declension
| Inflection of kuluminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kuluminen | kulumiset | |
| genitive | kulumisen | kulumisten kulumisien |
|
| partitive | kulumista | kulumisia | |
| illative | kulumiseen | kulumisiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kuluminen | kulumiset | |
| accusative | nom. | kuluminen | kulumiset |
| gen. | kulumisen | ||
| genitive | kulumisen | kulumisten kulumisien |
|
| partitive | kulumista | kulumisia | |
| inessive | kulumisessa | kulumisissa | |
| elative | kulumisesta | kulumisista | |
| illative | kulumiseen | kulumisiin | |
| adessive | kulumisella | kulumisilla | |
| ablative | kulumiselta | kulumisilta | |
| allative | kulumiselle | kulumisille | |
| essive | kulumisena | kulumisina | |
| translative | kulumiseksi | kulumisiksi | |
| instructive | — | kulumisin | |
| abessive | kulumisetta | kulumisitta | |
| comitative | — | kulumisineen | |