Esperanto

Verb

krii ‎(present krias, past kriis, future krios, conditional krius, volitive kriu)

1. (intransitive) to cry
2. (transitive) to shout

   Kiam li vere vidis lupon, neniun helpus kiam li kriis, ĉar li antaŭe malvere kriis la saman averton.‎

   When he truly saw a wolf, no one would help when he cried, for he had falsely shouted the same warning.

Conjugation

Conjugation of krii present past future singular plural singular plural singular plural tense krias kriis krios active participle krianta kriantaj kriinta kriintaj krionta kriontaj acc. kriantan kriantajn kriintan kriintajn kriontan kriontajn passive participle kriata kriataj kriita kriitaj kriota kriotaj acc. kriatan kriatajn kriitan kriitajn kriotan kriotajn nominal active participle krianto kriantoj kriinto kriintoj krionto kriontoj acc. krianton kriantojn kriinton kriintojn krionton kriontojn nominal passive participle kriato kriatoj kriito kriitoj krioto kriotoj acc. kriaton kriatojn kriiton kriitojn krioton kriotojn adverbial active participle kriante kriinte krionte adverbial passive participle kriate kriite kriote infinitive krii imperative kriu conditional krius

Derived terms