Definify.com

Definition 2024

konjekti

konjekti

Esperanto

Verb

konjekti ‎(present konjektas, past konjektis, future konjektos, conditional konjektus, volitive konjektu)

  1. (intransitive) To conjecture

Conjugation

Conjugation of konjekti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense konjektas konjektis konjektos
active participle konjektanta konjektantaj konjektinta konjektintaj konjektonta konjektontaj
acc. konjektantan konjektantajn konjektintan konjektintajn konjektontan konjektontajn
nominal active participle konjektanto konjektantoj konjektinto konjektintoj konjektonto konjektontoj
acc. konjektanton konjektantojn konjektinton konjektintojn konjektonton konjektontojn
adverbial active participle konjektante konjektinte konjektonte
infinitive konjekti imperative konjektu conditional konjektus

Pronunciation

  • IPA(key): /konˈjekti/
  • Hyphenation: kon‧jek‧ti

Similar Results