Definify.com
Definition 2024
kleić
kleić
Polish
Verb
kleić impf (perfective skleić)
- (transitive) to glue
Conjugation
Conjugation of kleić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | kleić | |||||
| present tense | 1st | kleję | kleimy | |||
| 2nd | kleisz | kleicie | ||||
| 3rd | klei | kleją | ||||
| past tense | 1st | kleiłem | kleiłam | kleiliśmy | kleiłyśmy | |
| 2nd | kleiłeś | kleiłaś | kleiliście | kleiłyście | ||
| 3rd | kleił | kleiła | kleiło | kleili | kleiły | |
| future tense | 1st | będę kleił1 | będę kleiła1 | będziemy kleili1 | będziemy kleiły1 | |
| 2nd | będziesz kleił1 | będziesz kleiła1 | będziecie kleili1 | będziecie kleiły1 | ||
| 3rd | będzie kleił1 | będzie kleiła1 | będzie kleiło1 | będą kleili1 | będą kleiły1 | |
| conditional | 1st | kleiłbym | kleiłabym | kleilibyśmy | kleiłybyśmy | |
| 2nd | kleiłbyś | kleiłabyś | kleilibyście | kleiłybyście | ||
| 3rd | kleiłby | kleiłaby | kleiłoby | kleiliby | kleiłyby | |
| imperative | 1st | — | klejmy | |||
| 2nd | klej | klejcie | ||||
| 3rd | niech klei | niech kleją | ||||
| active adjectival participle | klejący | klejąca | klejące | klejący | klejące | |
| passive adjectival participle | klejony | klejona | klejone | klejeni | klejone | |
| contemporary adverbial participle | klejąc | |||||
| impersonal past | klejono | |||||
| verbal noun | klejenie | |||||
| 1or: będę kleić, będziesz kleić etc. | ||||||
Derived terms
- kleić się
- dokleić
- nakleić
- odkleić
- odkleić się
- przykleić
- przykleić się
- rozkleić się
- skleić
- wkleić
- zakleić