Definify.com
Definition 2024
kichać
kichać
Polish
Verb
kichać impf (perfective kichnąć)
- to sneeze (to expel air as a reflex induced by an irritation in the nose)
Conjugation
Conjugation of kichać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | kichać | |||||
| present tense | 1st | kicham | kichamy | |||
| 2nd | kichasz | kichacie | ||||
| 3rd | kicha | kichają | ||||
| past tense | 1st | kichałem | kichałam | kichaliśmy | kichałyśmy | |
| 2nd | kichałeś | kichałaś | kichaliście | kichałyście | ||
| 3rd | kichał | kichała | kichało | kichali | kichały | |
| future tense | 1st | będę kichał1 | będę kichała1 | będziemy kichali1 | będziemy kichały1 | |
| 2nd | będziesz kichał1 | będziesz kichała1 | będziecie kichali1 | będziecie kichały1 | ||
| 3rd | będzie kichał1 | będzie kichała1 | będzie kichało1 | będą kichali1 | będą kichały1 | |
| conditional | 1st | kichałbym | kichałabym | kichalibyśmy | kichałybyśmy | |
| 2nd | kichałbyś | kichałabyś | kichalibyście | kichałybyście | ||
| 3rd | kichałby | kichałaby | kichałoby | kichaliby | kichałyby | |
| imperative | 1st | — | kichajmy | |||
| 2nd | kichaj | kichajcie | ||||
| 3rd | niech kicha | niech kichają | ||||
| active adjectival participle | kichający | kichająca | kichające | kichający | kichające | |
| contemporary adverbial participle | kichając | |||||
| impersonal past | kichano | |||||
| verbal noun | kichanie | |||||
| 1or: będę kichać, będziesz kichać etc. | ||||||