Definify.com

Definition 2024


keila

keila

See also: keilá

Finnish

Noun

keila

  1. A pin, tenpin (bottle-shaped target used in tenpin bowling)
  2. A beam (of light etc.)
  3. cusk, Brosme brosme (marine fish)

Declension

Inflection of keila (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative keila keilat
genitive keilan keilojen
partitive keilaa keiloja
illative keilaan keiloihin
singular plural
nominative keila keilat
accusative nom. keila keilat
gen. keilan
genitive keilan keilojen
keilainrare
partitive keilaa keiloja
inessive keilassa keiloissa
elative keilasta keiloista
illative keilaan keiloihin
adessive keilalla keiloilla
ablative keilalta keiloilta
allative keilalle keiloille
essive keilana keiloina
translative keilaksi keiloiksi
instructive keiloin
abessive keilatta keiloitta
comitative keiloineen

Anagrams


Icelandic

keila

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈcʰeiːla/
    Rhymes: -eiːla

Noun

keila f (genitive singular keilu, nominative plural keilur)

  1. (geometry) cone (solid of revolution)
  2. bowling pin, tenpin

Declension

Anagrams