Definify.com
Definition 2024
kanañ
kanañ
Breton
Verb
kanañ
- (transitive) to sing
Conjugation
| Personal forms | |||||||
| Indicative | Conditional | Imperative | |||||
| Present | Imperfect | Preterite | Future | Present | Imperfect | ||
| 1s | kanan | kanen | kanis | kanin | kanfen | kanjen | - |
| 2s | kanez | kanes | kanjout | kani | kanfes | kanjes | kan |
| 3s | kan | kane | kanas | kano | kanfe | kanje | kanet |
| 1p | kanomp | kanemp | kanjomp | kanimp | kanfemp | kanjemp | kanomp |
| 2p | kanit | kanec'h | kanjoc'h | kanot | kanfec'h | kanjec'h | kanit |
| 3p | kanont | kanent | kanjont | kanint | kanfent | kanjent | kanent |
| 0 | kaner | kaned | kanjod | kanor | kanfed | kanjed | - |
| Impersonal forms | Mutated forms | ||||||
| Infinitive: kanañ Present participle: o kanañ Past participle: kanet (auxiliary verb: kaout) |
Soft mutation after a: a gan- Mixed mutation after e: e kan- Soft mutation after ne/na: ne/na gan- |
||||||
Inflection
Mutation of kanañ