Definify.com
Definition 2025
kaelakee
kaelakee
Estonian

kaelakee
Noun
kaelakee (genitive kaelakee, partitive kaelakeed)
Declension
Inflection of kaelakee (ÕS type 26i/idee, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kaelakee | kaelakeed |
| accusative | kaelakee | kaelakeed |
| genitive | kaelakee | kaelakeede |
| partitive | kaelakeed | kaelakeid kaelakeesid |
| illative | kaelakeesse | kaelakeedesse kaelakeisse |
| inessive | kaelakees | kaelakeedes kaelakeis |
| elative | kaelakeest | kaelakeedest kaelakeist |
| allative | kaelakeele | kaelakeedele kaelakeile |
| adessive | kaelakeel | kaelakeedel kaelakeil |
| ablative | kaelakeelt | kaelakeedelt kaelakeilt |
| translative | kaelakeeks | kaelakeedeks kaelakeiks |
| terminative | kaelakeeni | kaelakeedeni |
| essive | kaelakeena | kaelakeedena |
| abessive | kaelakeeta | kaelakeedeta |
| comitative | kaelakeega | kaelakeedega |