Definify.com
Definition 2025
kabinetje
kabinetje
Hungarian
Etymology
kabinet + -je (“possessive suffix”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒbinɛcːɛ]
- Hyphenation: ka‧bi‧net‧je
Noun
kabinetje
- third-person singular (single possession) possessive of kabinet
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kabinetje | — |
| accusative | kabinetjét | — |
| dative | kabinetjének | — |
| instrumental | kabinetjével | — |
| causal-final | kabinetjéért | — |
| translative | kabinetjévé | — |
| terminative | kabinetjéig | — |
| essive-formal | kabinetjeként | — |
| essive-modal | kabinetjéül | — |
| inessive | kabinetjében | — |
| superessive | kabinetjén | — |
| adessive | kabinetjénél | — |
| illative | kabinetjébe | — |
| sublative | kabinetjére | — |
| allative | kabinetjéhez | — |
| elative | kabinetjéből | — |
| delative | kabinetjéről | — |
| ablative | kabinetjétől | — |