Definify.com
Definition 2025
iudicans
iudicans
Latin
Participle
iūdicāns m, f, n (genitive iūdicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | iūdicāns | iūdicantēs | iūdicantia | ||
| genitive | iūdicantis | iūdicantium | |||
| dative | iūdicantī | iūdicantibus | |||
| accusative | iūdicantem | iūdicāns | iūdicantēs | iūdicantia | |
| ablative | iūdicante, iūdicantī1 | iūdicantibus | |||
| vocative | iūdicāns | iūdicantēs | iūdicantia | ||
1When used purely as an adjective.