Definify.com
Definition 2025
ioniacus
ioniacus
Latin
Adjective
iōniacus m (feminine iōniaca, neuter iōniacum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | iōniacus | iōniaca | iōniacum | iōniacī | iōniacae | iōniaca | |
| genitive | iōniacī | iōniacae | iōniacī | iōniacōrum | iōniacārum | iōniacōrum | |
| dative | iōniacō | iōniacō | iōniacīs | ||||
| accusative | iōniacum | iōniacam | iōniacum | iōniacōs | iōniacās | iōniaca | |
| ablative | iōniacō | iōniacā | iōniacō | iōniacīs | |||
| vocative | iōniace | iōniaca | iōniacum | iōniacī | iōniacae | iōniaca | |
References
- ioniacus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “ioniacus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.