Definify.com
Definition 2025
invectus
invectus
Latin
Participle
invectus m (feminine invecta, neuter invectum); first/second declension
- carried into
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | invectus | invecta | invectum | invectī | invectae | invecta | |
| genitive | invectī | invectae | invectī | invectōrum | invectārum | invectōrum | |
| dative | invectō | invectō | invectīs | ||||
| accusative | invectum | invectam | invectum | invectōs | invectās | invecta | |
| ablative | invectō | invectā | invectō | invectīs | |||
| vocative | invecte | invecta | invectum | invectī | invectae | invecta | |
References
- invectus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “invectus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.