Definify.com
Definition 2025
invecturus
invecturus
Latin
Participle
invectūrus m (feminine invectūra, neuter invectūrum); first/second declension
- about to carry into
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | invectūrus | invectūra | invectūrum | invectūrī | invectūrae | invectūra | |
| genitive | invectūrī | invectūrae | invectūrī | invectūrōrum | invectūrārum | invectūrōrum | |
| dative | invectūrō | invectūrō | invectūrīs | ||||
| accusative | invectūrum | invectūram | invectūrum | invectūrōs | invectūrās | invectūra | |
| ablative | invectūrō | invectūrā | invectūrō | invectūrīs | |||
| vocative | invectūre | invectūra | invectūrum | invectūrī | invectūrae | invectūra | |