Definify.com
Definition 2025
intuens
intuens
Latin
Participle
intuēns m, f, n (genitive intuentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | intuēns | intuentēs | intuentia | ||
| genitive | intuentis | intuentium | |||
| dative | intuentī | intuentibus | |||
| accusative | intuentem | intuēns | intuentēs | intuentia | |
| ablative | intuentī | intuentibus | |||
| vocative | intuēns | intuentēs | intuentia | ||