Definify.com
Definition 2025
insusurratus
insusurratus
Latin
Participle
insusurrātus m (feminine insusurrāta, neuter insusurrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | insusurrātus | insusurrāta | insusurrātum | insusurrātī | insusurrātae | insusurrāta | |
| genitive | insusurrātī | insusurrātae | insusurrātī | insusurrātōrum | insusurrātārum | insusurrātōrum | |
| dative | insusurrātō | insusurrātō | insusurrātīs | ||||
| accusative | insusurrātum | insusurrātam | insusurrātum | insusurrātōs | insusurrātās | insusurrāta | |
| ablative | insusurrātō | insusurrātā | insusurrātō | insusurrātīs | |||
| vocative | insusurrāte | insusurrāta | insusurrātum | insusurrātī | insusurrātae | insusurrāta | |