Definify.com
Definition 2025
inebrians
inebrians
Latin
Participle
inēbriāns m, f, n (genitive inēbriantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | inēbriāns | inēbriantēs | inēbriantia | ||
| genitive | inēbriantis | inēbriantium | |||
| dative | inēbriantī | inēbriantibus | |||
| accusative | inēbriantem | inēbriāns | inēbriantēs | inēbriantia | |
| ablative | inēbriante, inēbriantī1 | inēbriantibus | |||
| vocative | inēbriāns | inēbriantēs | inēbriantia | ||
1When used purely as an adjective.