Definify.com
Definition 2025
indormiens
indormiens
Latin
Participle
indormiēns m, f, n (genitive indormientis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | indormiēns | indormientēs | indormientia | ||
genitive | indormientis | indormientium | |||
dative | indormientī | indormientibus | |||
accusative | indormientem | indormiēns | indormientēs | indormientia | |
ablative | indormiente, indormientī1 | indormientibus | |||
vocative | indormiēns | indormientēs | indormientia |
1When used purely as an adjective.