Definify.com
Definition 2025
indormiens
indormiens
Latin
Participle
indormiēns m, f, n (genitive indormientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | indormiēns | indormientēs | indormientia | ||
| genitive | indormientis | indormientium | |||
| dative | indormientī | indormientibus | |||
| accusative | indormientem | indormiēns | indormientēs | indormientia | |
| ablative | indormiente, indormientī1 | indormientibus | |||
| vocative | indormiēns | indormientēs | indormientia | ||
1When used purely as an adjective.