Definify.com
Definition 2025
increpitatus
increpitatus
Latin
Participle
increpitātus m (feminine increpitāta, neuter increpitātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | increpitātus | increpitāta | increpitātum | increpitātī | increpitātae | increpitāta | |
| genitive | increpitātī | increpitātae | increpitātī | increpitātōrum | increpitātārum | increpitātōrum | |
| dative | increpitātō | increpitātō | increpitātīs | ||||
| accusative | increpitātum | increpitātam | increpitātum | increpitātōs | increpitātās | increpitāta | |
| ablative | increpitātō | increpitātā | increpitātō | increpitātīs | |||
| vocative | increpitāte | increpitāta | increpitātum | increpitātī | increpitātae | increpitāta | |