Definify.com
Definition 2025
incitabilis
incitabilis
Latin
Adjective
incitābilis m, f (neuter incitābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | incitābilis | incitābile | incitābilēs | incitābilia | |
| genitive | incitābilis | incitābilium | |||
| dative | incitābilī | incitābilibus | |||
| accusative | incitābilem | incitābile | incitābilēs | incitābilia | |
| ablative | incitābilī | incitābilibus | |||
| vocative | incitābilis | incitābile | incitābilēs | incitābilia | |
Related terms
- incitus
References
- incitabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- INCITABILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “incitabilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.