Definify.com
Definition 2025
incarnandus
incarnandus
Latin
Participle
incarnandus m (feminine incarnanda, neuter incarnandum); first/second declension
- which is to be made incarnate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incarnandus | incarnanda | incarnandum | incarnandī | incarnandae | incarnanda | |
| genitive | incarnandī | incarnandae | incarnandī | incarnandōrum | incarnandārum | incarnandōrum | |
| dative | incarnandō | incarnandō | incarnandīs | ||||
| accusative | incarnandum | incarnandam | incarnandum | incarnandōs | incarnandās | incarnanda | |
| ablative | incarnandō | incarnandā | incarnandō | incarnandīs | |||
| vocative | incarnande | incarnanda | incarnandum | incarnandī | incarnandae | incarnanda | |