Definify.com
Definition 2025
incantatus
incantatus
Latin
Participle
incantātus m (feminine incantāta, neuter incantātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incantātus | incantāta | incantātum | incantātī | incantātae | incantāta | |
| genitive | incantātī | incantātae | incantātī | incantātōrum | incantātārum | incantātōrum | |
| dative | incantātō | incantātō | incantātīs | ||||
| accusative | incantātum | incantātam | incantātum | incantātōs | incantātās | incantāta | |
| ablative | incantātō | incantātā | incantātō | incantātīs | |||
| vocative | incantāte | incantāta | incantātum | incantātī | incantātae | incantāta | |