Definify.com
Definition 2024
iactabundus
iactabundus
Latin
Adjective
iactābundus m (feminine iactābunda, neuter iactābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | iactābundus | iactābunda | iactābundum | iactābundī | iactābundae | iactābunda | |
| genitive | iactābundī | iactābundae | iactābundī | iactābundōrum | iactābundārum | iactābundōrum | |
| dative | iactābundō | iactābundō | iactābundīs | ||||
| accusative | iactābundum | iactābundam | iactābundum | iactābundōs | iactābundās | iactābunda | |
| ablative | iactābundō | iactābundā | iactābundō | iactābundīs | |||
| vocative | iactābunde | iactābunda | iactābundum | iactābundī | iactābundae | iactābunda | |
References
- iactabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press