Definify.com
Definition 2024
graniczyć
graniczyć
Polish
Verb
graniczyć impf
- (intransitive) to border
- Polska graniczy z Litwą.
- Poland borders Lithuania.
- Polska graniczy z Litwą.
Conjugation
Conjugation of graniczyć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | graniczyć | |||||
| present tense | 1st | graniczę | graniczymy | |||
| 2nd | graniczysz | graniczycie | ||||
| 3rd | graniczy | graniczą | ||||
| past tense | 1st | graniczyłem | graniczyłam | graniczyliśmy | graniczyłyśmy | |
| 2nd | graniczyłeś | graniczyłaś | graniczyliście | graniczyłyście | ||
| 3rd | graniczył | graniczyła | graniczyło | graniczyli | graniczyły | |
| future tense | 1st | będę graniczył1 | będę graniczyła1 | będziemy graniczyli1 | będziemy graniczyły1 | |
| 2nd | będziesz graniczył1 | będziesz graniczyła1 | będziecie graniczyli1 | będziecie graniczyły1 | ||
| 3rd | będzie graniczył1 | będzie graniczyła1 | będzie graniczyło1 | będą graniczyli1 | będą graniczyły1 | |
| conditional | 1st | graniczyłbym | graniczyłabym | graniczylibyśmy | graniczyłybyśmy | |
| 2nd | graniczyłbyś | graniczyłabyś | graniczylibyście | graniczyłybyście | ||
| 3rd | graniczyłby | graniczyłaby | graniczyłoby | graniczyliby | graniczyłyby | |
| imperative | 1st | — | graniczmy | |||
| 2nd | granicz | graniczcie | ||||
| 3rd | niech graniczy | niech graniczą | ||||
| active adjectival participle | graniczący | granicząca | graniczące | graniczący | graniczące | |
| contemporary adverbial participle | granicząc | |||||
| impersonal past | graniczono | |||||
| verbal noun | graniczenie | |||||
| 1or: będę graniczyć, będziesz graniczyć etc. | ||||||