Definify.com
Definition 2025
gistigan
gistigan
Old Saxon
Verb
gistīgan
Conjugation
Conjugation of gistīgan (strong class 1)
| infinitive | gistīgan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | gistīgu | gistēh, gistēg |
| 2nd person singular | gistīgis | gistigi |
| 3rd person singular | gistīgid | gistēh, gistēg |
| plural | gistīgad | gistigun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | gistīge | gistigi |
| 2nd person singular | gistīges | gistigis |
| 3rd person singular | gistīge | gistigi |
| plural | gistīgen | gistigin |
| imperative | present | |
| singular | gistīg | |
| plural | gistīgad | |
| participle | present | past |
| gistīgandi | gistigan | |