Definify.com
Definition 2025
genitus
genitus
Latin
Participle
genitus m (feminine genita, neuter genitum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | genitus | genita | genitum | genitī | genitae | genita | |
| genitive | genitī | genitae | genitī | genitōrum | genitārum | genitōrum | |
| dative | genitō | genitō | genitīs | ||||
| accusative | genitum | genitam | genitum | genitōs | genitās | genita | |
| ablative | genitō | genitā | genitō | genitīs | |||
| vocative | genite | genita | genitum | genitī | genitae | genita | |
Derived terms
References
- genitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “genitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.