Definify.com
Definition 2024
gelme
gelme
Turkish
Noun
gelme (definite accusative gelmeyi, plural gelmeler)
Declension
declension of gelme
possessive forms of gelme
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | gelmem | gelmelerim |
| definite accusative (belirtme) | gelmemi | gelmelerimi |
| dative (yönelme) | gelmeme | gelmelerime |
| locative (bulunma) | gelmemde | gelmelerimde |
| ablative (çıkma) | gelmemden | gelmelerimden |
| genitive (tamlayan) | gelmemin | gelmelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | gelmen | gelmelerin |
| definite accusative (belirtme) | gelmeni | gelmelerini |
| dative (yönelme) | gelmene | gelmelerine |
| locative (bulunma) | gelmende | gelmelerinde |
| ablative (çıkma) | gelmenden | gelmelerinden |
| genitive (tamlayan) | gelmenin | gelmelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | gelmesi | gelmeleri |
| definite accusative (belirtme) | gelmesini | gelmelerini |
| dative (yönelme) | gelmesine | gelmelerine |
| locative (bulunma) | gelmesinde | gelmelerinde |
| ablative (çıkma) | gelmesinden | gelmelerinden |
| genitive (tamlayan) | gelmesinin | gelmelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | gelmemiz | gelmelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | gelmemizi | gelmelerimizi |
| dative (yönelme) | gelmemize | gelmelerimize |
| locative (bulunma) | gelmemizde | gelmelerimizde |
| ablative (çıkma) | gelmemizden | gelmelerimizden |
| genitive (tamlayan) | gelmemizin | gelmelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | gelmeniz | gelmeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | gelmenizi | gelmelerinizi |
| dative (yönelme) | gelmenize | gelmelerinize |
| locative (bulunma) | gelmenizde | gelmelerinizde |
| ablative (çıkma) | gelmenizden | gelmelerinizden |
| genitive (tamlayan) | gelmenizin | gelmelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | gelmeleri | gelmeleri |
| definite accusative (belirtme) | gelmelerini | gelmelerini |
| dative (yönelme) | gelmelerine | gelmelerine |
| locative (bulunma) | gelmelerinde | gelmelerinde |
| ablative (çıkma) | gelmelerinden | gelmelerinden |
| genitive (tamlayan) | gelmelerinin | gelmelerinin |
Usage notes
- The stress is on the last syllable, i.e. gelme.
Verb
gelme
- second-person singular negative imperative of gelmek
Usage notes
- The stress is on the first syllable, i.e. gelme.