Definify.com
Definition 2024
gardzić
gardzić
Polish
Verb
gardzić impf (perfective pogardzić or wzgardzić)
Conjugation
Conjugation of gardzić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | gardzić | |||||
| present tense | 1st | gardzę | gardzimy | |||
| 2nd | gardzisz | gardzicie | ||||
| 3rd | gardzi | gardzą | ||||
| past tense | 1st | gardziłem | gardziłam | gardziliśmy | gardziłyśmy | |
| 2nd | gardziłeś | gardziłaś | gardziliście | gardziłyście | ||
| 3rd | gardził | gardziła | gardziło | gardzili | gardziły | |
| future tense | 1st | będę gardził1 | będę gardziła1 | będziemy gardzili1 | będziemy gardziły1 | |
| 2nd | będziesz gardził1 | będziesz gardziła1 | będziecie gardzili1 | będziecie gardziły1 | ||
| 3rd | będzie gardził1 | będzie gardziła1 | będzie gardziło1 | będą gardzili1 | będą gardziły1 | |
| conditional | 1st | gardziłbym | gardziłabym | gardzilibyśmy | gardziłybyśmy | |
| 2nd | gardziłbyś | gardziłabyś | gardzilibyście | gardziłybyście | ||
| 3rd | gardziłby | gardziłaby | gardziłoby | gardziliby | gardziłyby | |
| imperative | 1st | — | gardźmy | |||
| 2nd | gardź | gardźcie | ||||
| 3rd | niech gardzi | niech gardzą | ||||
| active adjectival participle | gardzący | gardząca | gardzące | gardzący | gardzące | |
| contemporary adverbial participle | gardząc | |||||
| impersonal past | gardzono | |||||
| verbal noun | gardzenie | |||||
| 1or: będę gardzić, będziesz gardzić etc. | ||||||