Definify.com
Definition 2025
funarius
funarius
Latin
Adjective
fūnārius m (feminine fūnāria, neuter fūnārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | fūnārius | fūnāria | fūnārium | fūnāriī | fūnāriae | fūnāria | |
| genitive | fūnāriī | fūnāriae | fūnāriī | fūnāriōrum | fūnāriārum | fūnāriōrum | |
| dative | fūnāriō | fūnāriō | fūnāriīs | ||||
| accusative | fūnārium | fūnāriam | fūnārium | fūnāriōs | fūnāriās | fūnāria | |
| ablative | fūnāriō | fūnāriā | fūnāriō | fūnāriīs | |||
| vocative | fūnārie | fūnāria | fūnārium | fūnāriī | fūnāriae | fūnāria | |
References
- funarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- FUNARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “funarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.