Definify.com

Definition 2024

fáisc

fáisc

Irish

Verb

fáisc ‎(present analytic fáisceann, future analytic fáiscfidh, verbal noun fáscadh, past participle fáiscthe)

to squeeze, compress
to wring, press
to bind closely, tighten
to extort
(with ar) to dress oneself hurriedly
(with ar) to press on, towards, attack
(sailing) to brace

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	fáiscim	fáisceann tú; fáiscir^†	fáisceann sé, sí	fáiscimid	fáisceann sibh	fáisceann siad; fáiscid^†	a fháisceann; a fháisceas / a bhfáisceann; a bhfáisceas	fáisctear
	past	d'fháisc mé; d'fháisceas / fháisc mé‡; fháisceas‡	d'fháisc tú; d'fháiscis / fháisc tú; fháiscis‡	d'fháisc sé, sí / fháisc sé, sí‡	d'fháisceamar; d'fháisc muid / fháisceamar; fháisc muid‡	d'fháisc sibh; d'fháisceabhair / fháisc sibh; fháisceabhair‡	d'fháisc siad; d'fháisceadar / fháisc siad; fháisceadar‡	a d'fháisc / ar fháisc*	fáisceadh
	past habitual	d'fháiscinn / fháiscinn‡	d'fháiscteá / fháiscteá‡	d'fháisceadh sé, sí / fháisceadh sé, sí‡	d'fháiscimis; d'fháisceadh muid / fháiscimis; fháisceadh muid‡	d'fháisceadh sibh / fháisceadh sibh‡	d'fháiscidís; d'fháisceadh siad / fháiscidís; fháisceadh siad‡	a d'fháisceadh / ar fháisceadh*	d'fháisctí / fháisctí‡
	future	fáiscfidh mé; fáiscfead	fáiscfidh tú; fáiscfir^†	fáiscfidh sé, sí	fáiscfimid; fáiscfidh muid	fáiscfidh sibh	fáiscfidh siad; fáiscfid^†	a fháiscfidh; a fháiscfeas / a bhfáiscfidh; a bhfáiscfeas	fáiscfear
conditional		d'fháiscfinn / fháiscfinn‡	d'fháiscfeá / fháiscfeá‡	d'fháiscfeadh sé, sí / fháiscfeadh sé, sí‡	d'fháiscfimis; d'fháiscfeadh muid / fháiscfimis; fháiscfeadh muid‡	d'fháiscfeadh sibh / fháiscfeadh sibh‡	d'fháiscfidís; d'fháiscfeadh siad / fháiscfidís; fháiscfeadh siad‡	a d'fháiscfeadh / ar fháiscfeadh*	d'fháiscfí / fháiscfí‡
subjunctive	present	go bhfáisce mé; go bhfáiscead^†	go bhfáisce tú; go bhfáiscir^†	go bhfáisce sé, sí	go bhfáiscimid; go bhfáisce muid	go bhfáisce sibh	go bhfáisce siad; go bhfáiscid^†	—	go bhfáisctear
subjunctive	past	dá bhfáiscinn	dá bhfáiscteá	dá bhfáisceadh sé, sí	dá bhfáiscimis; dá bhfáisceadh muid	dá bhfáisceadh sibh	dá bhfáiscidís; dá bhfáisceadh siad	—	dá bhfáisctí
imperative		fáiscim	fáisc	fáisceadh sé, sí	fáiscimis	fáiscigí; fáiscidh^†	fáiscidís	—	fáisctear
verbal noun		fáscadh
past participle		fáiscthe

* Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fáisc	fháisc	bhfáisc
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.