Definify.com
Definition 2025
exoratus
exoratus
Latin
Participle
exōrātus m (feminine exōrāta, neuter exōrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exōrātus | exōrāta | exōrātum | exōrātī | exōrātae | exōrāta | |
| genitive | exōrātī | exōrātae | exōrātī | exōrātōrum | exōrātārum | exōrātōrum | |
| dative | exōrātō | exōrātō | exōrātīs | ||||
| accusative | exōrātum | exōrātam | exōrātum | exōrātōs | exōrātās | exōrāta | |
| ablative | exōrātō | exōrātā | exōrātō | exōrātīs | |||
| vocative | exōrāte | exōrāta | exōrātum | exōrātī | exōrātae | exōrāta | |