Definify.com
Definition 2025
exaucturus
exaucturus
Latin
Participle
exauctūrus m (feminine exauctūra, neuter exauctūrum); first/second declension
- (transitive) about to increase greatly
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exauctūrus | exauctūra | exauctūrum | exauctūrī | exauctūrae | exauctūra | |
| genitive | exauctūrī | exauctūrae | exauctūrī | exauctūrōrum | exauctūrārum | exauctūrōrum | |
| dative | exauctūrō | exauctūrō | exauctūrīs | ||||
| accusative | exauctūrum | exauctūram | exauctūrum | exauctūrōs | exauctūrās | exauctūra | |
| ablative | exauctūrō | exauctūrā | exauctūrō | exauctūrīs | |||
| vocative | exauctūre | exauctūra | exauctūrum | exauctūrī | exauctūrae | exauctūra | |