Definify.com
Definition 2025
exaedificaturus
exaedificaturus
Latin
Participle
exaedificātūrus m (feminine exaedificātūra, neuter exaedificātūrum); first/second declension
- about to erect
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exaedificātūrus | exaedificātūra | exaedificātūrum | exaedificātūrī | exaedificātūrae | exaedificātūra | |
| genitive | exaedificātūrī | exaedificātūrae | exaedificātūrī | exaedificātūrōrum | exaedificātūrārum | exaedificātūrōrum | |
| dative | exaedificātūrō | exaedificātūrō | exaedificātūrīs | ||||
| accusative | exaedificātūrum | exaedificātūram | exaedificātūrum | exaedificātūrōs | exaedificātūrās | exaedificātūra | |
| ablative | exaedificātūrō | exaedificātūrā | exaedificātūrō | exaedificātūrīs | |||
| vocative | exaedificātūre | exaedificātūra | exaedificātūrum | exaedificātūrī | exaedificātūrae | exaedificātūra | |