Definify.com
Definition 2025
exaedificans
exaedificans
Latin
Participle
exaedificāns m, f, n (genitive exaedificantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | exaedificāns | exaedificantēs | exaedificantia | ||
| genitive | exaedificantis | exaedificantium | |||
| dative | exaedificantī | exaedificantibus | |||
| accusative | exaedificantem | exaedificāns | exaedificantēs | exaedificantia | |
| ablative | exaedificante, exaedificantī1 | exaedificantibus | |||
| vocative | exaedificāns | exaedificantēs | exaedificantia | ||
1When used purely as an adjective.