Definify.com

Definition 2024

esaminar (first-person singular indicative present esamino, past participle esamináu)

Conjugation of esaminar

person		first singular yo	second singular tu	third singular él/elli	first plural nosotros/nós	second plural vosotros/vós	third plural ellos
infinitive		esaminar
gerund		esaminando
past participle		m esamináu, f esaminada, n esaminao, m pl esaminaos, f pl esaminaes
indicative	present	esamino	esamines	esamina	esaminamos	esamináis	esaminen
	imperfect	esaminaba	esaminabes	esaminaba	esaminábemos, esaminábamos	esaminabeis, esaminabais	esaminaben
	preterite	esaminé	esaminasti, esaminesti	esaminó	esaminemos	esaminastis, esaminestis	esaminaron
	pluperfect	esaminare, esaminara	esaminares, esaminaras	esaminare, esaminara	esamináremos, esamináramos	esaminareis, esaminarais	esaminaren, esaminaran
	future	esaminaré	esaminarás	esaminará	esaminaremos	esaminaréis	esaminarán
	conditional	esaminaría	esaminaríes	esaminaría	esaminaríemos, esaminaríamos	esaminaríeis, esaminaríais	esaminaríen
subjunctive	present	esamine	esamines, esaminas	esamine	esaminemos	esaminéis	esaminen, esaminan
subjunctive	imperfect	esaminare, esaminara	esaminares, esaminaras	esaminare, esaminara	esamináremos, esamináramos	esaminareis, esaminarais	esaminaren, esaminaran
imperative		—	esamina	—	—	esaminái	—