Definition 2025
erény
erény
Hungarian
Noun
erény (plural erények)
- virtue
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
erény
|
erények
|
| accusative |
erényt
|
erényeket
|
| dative |
erénynek
|
erényeknek
|
| instrumental |
erénnyel
|
erényekkel
|
| causal-final |
erényért
|
erényekért
|
| translative |
erénnyé
|
erényekké
|
| terminative |
erényig
|
erényekig
|
| essive-formal |
erényként
|
erényekként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
erényben
|
erényekben
|
| superessive |
erényen
|
erényeken
|
| adessive |
erénynél
|
erényeknél
|
| illative |
erénybe
|
erényekbe
|
| sublative |
erényre
|
erényekre
|
| allative |
erényhez
|
erényekhez
|
| elative |
erényből
|
erényekből
|
| delative |
erényről
|
erényekről
|
| ablative |
erénytől
|
erényektől
|
| Possessive forms of erény
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
erényem
|
erényeim
|
| 2nd person sing. |
erényed
|
erényeid
|
| 3rd person sing. |
erénye
|
erényei
|
| 1st person plural |
erényünk
|
erényeink
|
| 2nd person plural |
erényetek
|
erényeitek
|
| 3rd person plural |
erényük
|
erényeik
|
Derived terms
References
-
↑ Gábor Zaicz, Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete, Tinta Könyvkiadó, 2006, ISBN 963 7094 01 6