Definify.com
Definition 2025
enarraturus
enarraturus
Latin
Participle
ēnarrātūrus m (feminine ēnarrātūra, neuter ēnarrātūrum); first/second declension
- about to expound
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēnarrātūrus | ēnarrātūra | ēnarrātūrum | ēnarrātūrī | ēnarrātūrae | ēnarrātūra | |
| genitive | ēnarrātūrī | ēnarrātūrae | ēnarrātūrī | ēnarrātūrōrum | ēnarrātūrārum | ēnarrātūrōrum | |
| dative | ēnarrātūrō | ēnarrātūrō | ēnarrātūrīs | ||||
| accusative | ēnarrātūrum | ēnarrātūram | ēnarrātūrum | ēnarrātūrōs | ēnarrātūrās | ēnarrātūra | |
| ablative | ēnarrātūrō | ēnarrātūrā | ēnarrātūrō | ēnarrātūrīs | |||
| vocative | ēnarrātūre | ēnarrātūra | ēnarrātūrum | ēnarrātūrī | ēnarrātūrae | ēnarrātūra | |