Definify.com
Definition 2025
ebriacus
ebriacus
Latin
Adjective
ēbriācus m (feminine ēbriāca, neuter ēbriācum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēbriācus | ēbriāca | ēbriācum | ēbriācī | ēbriācae | ēbriāca | |
| genitive | ēbriācī | ēbriācae | ēbriācī | ēbriācōrum | ēbriācārum | ēbriācōrum | |
| dative | ēbriācō | ēbriācō | ēbriācīs | ||||
| accusative | ēbriācum | ēbriācam | ēbriācum | ēbriācōs | ēbriācās | ēbriāca | |
| ablative | ēbriācō | ēbriācā | ēbriācō | ēbriācīs | |||
| vocative | ēbriāce | ēbriāca | ēbriācum | ēbriācī | ēbriācae | ēbriāca | |
Descendants
References
- ebriacus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “ebriacus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.