Esperanto

Noun

eĥo ‎(accusative singular eĥon, plural eĥoj, accusative plural eĥojn)

1. echo
   • 1922, G. P. Stamatov, Nuntempaj Rakontoj, Project Gutenberg transcription

     Li komencis voki—nenia respondo. Nur la eĥo malice ripetadis ŝian nomon.

     He began to call—no reply. Only the echo maliciously repeated her name.

Related terms

• eĥi