Definify.com

Definition 2024

dzwonić impf ‎(perfective zadzwonić)

Conjugation of dzwonić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		dzwonić
present tense	1st	dzwonię			dzwonimy
	2nd	dzwonisz			dzwonicie
	3rd	dzwoni			dzwonią
past tense	1st	dzwoniłem	dzwoniłam		dzwoniliśmy	dzwoniłyśmy
	2nd	dzwoniłeś	dzwoniłaś		dzwoniliście	dzwoniłyście
	3rd	dzwonił	dzwoniła	dzwoniło	dzwonili	dzwoniły
future tense	1st	będę dzwonił¹	będę dzwoniła¹		będziemy dzwonili¹	będziemy dzwoniły¹
	2nd	będziesz dzwonił¹	będziesz dzwoniła¹		będziecie dzwonili¹	będziecie dzwoniły¹
	3rd	będzie dzwonił¹	będzie dzwoniła¹	będzie dzwoniło¹	będą dzwonili¹	będą dzwoniły¹
conditional	1st	dzwoniłbym	dzwoniłabym		dzwonilibyśmy	dzwoniłybyśmy
	2nd	dzwoniłbyś	dzwoniłabyś		dzwonilibyście	dzwoniłybyście
	3rd	dzwoniłby	dzwoniłaby	dzwoniłoby	dzwoniliby	dzwoniłyby
imperative	1st	—			dzwonimy
	2nd	dzwoń			dzwonicie
	3rd	niech dzwoni			niech dzwonią
active adjectival participle		dzwoniący	dzwoniąca	dzwoniące	dzwoniący	dzwoniące
contemporary adverbial participle		dzwoniąc
¹or: będę dzwonić, będziesz dzwonić etc.