Definify.com
Definition 2025
dotandus
dotandus
Latin
Participle
dōtandus m (feminine dōtanda, neuter dōtandum); first/second declension
- which is to be endowed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dōtandus | dōtanda | dōtandum | dōtandī | dōtandae | dōtanda | |
| genitive | dōtandī | dōtandae | dōtandī | dōtandōrum | dōtandārum | dōtandōrum | |
| dative | dōtandō | dōtandō | dōtandīs | ||||
| accusative | dōtandum | dōtandam | dōtandum | dōtandōs | dōtandās | dōtanda | |
| ablative | dōtandō | dōtandā | dōtandō | dōtandīs | |||
| vocative | dōtande | dōtanda | dōtandum | dōtandī | dōtandae | dōtanda | |