Definify.com
Definition 2024
dobyć
dobyć
Polish
Verb
dobyć pf (imperfective dobywać)
- (transitive, dated) to draw (a weapon)
Conjugation
Conjugation of dobyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | dobyć | |||||
| future tense | 1st | dobędę | dobędziemy | |||
| 2nd | dobędziesz | dobędziecie | ||||
| 3rd | dobędzie | dobędą | ||||
| past tense | 1st | dobyłem | dobyłam | dobyliśmy | dobyłyśmy | |
| 2nd | dobyłeś | dobyłaś | dobyliście | dobyłyście | ||
| 3rd | dobył | dobyła | dobyło | dobyli | dobyły | |
| conditional | 1st | dobyłbym | dobyłabym | dobylibyśmy | dobyłybyśmy | |
| 2nd | dobyłbyś | dobyłabyś | dobylibyście | dobyłybyście | ||
| 3rd | dobyłby | dobyłaby | dobyłoby | dobyliby | dobyłyby | |
| imperative | 1st | niech dobędę | dobądźmy | |||
| 2nd | dobądź | dobądźcie | ||||
| 3rd | niech dobędzie | niech dobędą | ||||
| passive adjectival participle | dobyty | dobyta | dobyte | dobyci | dobyte | |
| anterior adverbial participle | dobywszy | |||||
| impersonal past | dobyto | |||||
| verbal noun | dobycie | |||||
Synonyms
- (to draw): wyciągnąć, wyjąć