Definify.com
Definition 2025
disturbans
disturbans
Latin
Participle
disturbāns m, f, n (genitive disturbantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | disturbāns | disturbantēs | disturbantia | ||
| genitive | disturbantis | disturbantium | |||
| dative | disturbantī | disturbantibus | |||
| accusative | disturbantem | disturbāns | disturbantēs | disturbantia | |
| ablative | disturbante, disturbantī1 | disturbantibus | |||
| vocative | disturbāns | disturbantēs | disturbantia | ||
1When used purely as an adjective.