Definify.com
Definition 2025
dissupatus
dissupatus
Latin
Participle
dissupātus m (feminine dissupāta, neuter dissupātum); first/second declension
- Alternative form of dissipātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dissupātus | dissupāta | dissupātum | dissupātī | dissupātae | dissupāta | |
| genitive | dissupātī | dissupātae | dissupātī | dissupātōrum | dissupātārum | dissupātōrum | |
| dative | dissupātō | dissupātō | dissupātīs | ||||
| accusative | dissupātum | dissupātam | dissupātum | dissupātōs | dissupātās | dissupāta | |
| ablative | dissupātō | dissupātā | dissupātō | dissupātīs | |||
| vocative | dissupāte | dissupāta | dissupātum | dissupātī | dissupātae | dissupāta | |