Definify.com
Definition 2025
dispulsurus
dispulsurus
Latin
Participle
dispulsūrus m (feminine dispulsūra, neuter dispulsūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dispulsūrus | dispulsūra | dispulsūrum | dispulsūrī | dispulsūrae | dispulsūra | |
| genitive | dispulsūrī | dispulsūrae | dispulsūrī | dispulsūrōrum | dispulsūrārum | dispulsūrōrum | |
| dative | dispulsūrō | dispulsūrō | dispulsūrīs | ||||
| accusative | dispulsūrum | dispulsūram | dispulsūrum | dispulsūrōs | dispulsūrās | dispulsūra | |
| ablative | dispulsūrō | dispulsūrā | dispulsūrō | dispulsūrīs | |||
| vocative | dispulsūre | dispulsūra | dispulsūrum | dispulsūrī | dispulsūrae | dispulsūra | |