Definify.com
Definition 2025
discumbendus
discumbendus
Latin
Participle
discumbendus m (feminine discumbenda, neuter discumbendum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discumbendus | discumbenda | discumbendum | discumbendī | discumbendae | discumbenda | |
| genitive | discumbendī | discumbendae | discumbendī | discumbendōrum | discumbendārum | discumbendōrum | |
| dative | discumbendō | discumbendō | discumbendīs | ||||
| accusative | discumbendum | discumbendam | discumbendum | discumbendōs | discumbendās | discumbenda | |
| ablative | discumbendō | discumbendā | discumbendō | discumbendīs | |||
| vocative | discumbende | discumbenda | discumbendum | discumbendī | discumbendae | discumbenda | |