Definify.com

Definition 2024


disciturus

disciturus

Latin

Participle

discitūrus m (feminine discitūra, neuter discitūrum); first/second declension

  1. About to learn
    Fēmina discitūra legit librōs.
    The woman, about to learn, reads books.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative discitūrus discitūra discitūrum discitūrī discitūrae discitūra
genitive discitūrī discitūrae discitūrī discitūrōrum discitūrārum discitūrōrum
dative discitūrō discitūrō discitūrīs
accusative discitūrum discitūram discitūrum discitūrōs discitūrās discitūra
ablative discitūrō discitūrā discitūrō discitūrīs
vocative discitūre discitūra discitūrum discitūrī discitūrae discitūra