Definify.com
Definition 2025
discincturus
discincturus
Latin
Participle
discinctūrus m (feminine discinctūra, neuter discinctūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discinctūrus | discinctūra | discinctūrum | discinctūrī | discinctūrae | discinctūra | |
| genitive | discinctūrī | discinctūrae | discinctūrī | discinctūrōrum | discinctūrārum | discinctūrōrum | |
| dative | discinctūrō | discinctūrō | discinctūrīs | ||||
| accusative | discinctūrum | discinctūram | discinctūrum | discinctūrōs | discinctūrās | discinctūra | |
| ablative | discinctūrō | discinctūrā | discinctūrō | discinctūrīs | |||
| vocative | discinctūre | discinctūra | discinctūrum | discinctūrī | discinctūrae | discinctūra | |