Definify.com
Definition 2025
dinumeratio
dinumeratio
Latin
Noun
dīnumerātiō f (genitive dīnumerātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | dīnumerātiō | dīnumerātiōnēs |
| genitive | dīnumerātiōnis | dīnumerātiōnum |
| dative | dīnumerātiōnī | dīnumerātiōnibus |
| accusative | dīnumerātiōnem | dīnumerātiōnēs |
| ablative | dīnumerātiōne | dīnumerātiōnibus |
| vocative | dīnumerātiō | dīnumerātiōnēs |
References
- dinumeratio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dinumeratio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “dinumeratio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.