Definify.com
Definition 2025
diminuens
diminuens
Latin
Participle
dīminuēns m, f, n (genitive dīminuentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dīminuēns | dīminuentēs | dīminuentia | ||
| genitive | dīminuentis | dīminuentium | |||
| dative | dīminuentī | dīminuentibus | |||
| accusative | dīminuentem | dīminuēns | dīminuentēs | dīminuentia | |
| ablative | dīminuente, dīminuentī1 | dīminuentibus | |||
| vocative | dīminuēns | dīminuentēs | dīminuentia | ||
1When used purely as an adjective.