Definify.com
Definition 2025
difficilis
difficilis
Latin
Adjective
difficilis m, f (neuter difficile); third declension
- difficult, troublesome
 - (of character) obstinate, intractable, hard to please or manage
 
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | difficilis | difficile | difficilēs | difficilia | |
| genitive | difficilis | difficilium | |||
| dative | difficilī | difficilibus | |||
| accusative | difficilem | difficile | difficilēs | difficilia | |
| ablative | difficilī | difficilibus | |||
| vocative | difficilis | difficile | difficilēs | difficilia | |
- comparative: difficilior, superlative: difficillimus
 
Antonyms
- (difficult): facilis
 
Derived terms
Descendants
References
- difficilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - difficilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - DIFFICILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “difficilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 - difficilis in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016